De looppiste en het voetbalveld op het Calandroterrein van Etex, het vroegere Eternit in Kapelle-op-den-Bos, wordt voorlopig niet meer gebruikt. Alle leden van de atletiekclub hebben een brief gekregen met de melding dat de asbest in de ondergrond niet diep genoeg zit om echt veilig te zijn. Dat blijkt uit een routinecontrole van Etex zelf. Er zijn wel geen rondzwevende asbestdeeltje gevonden, laat de club weten.
Willy Vanderstappen (1948-2007) was een Belgische politicus van Groen! en een erkend activist tegen asbest, nadat hij zelf een mesothelioom had opgelopen door blootstelling bij Eternit in 1965. Als provincieraadslid van Vlaams-Brabant vanaf 2000 en medewerker van Mieke Vogels zette hij zich actief in voor de bewustmaking rond de gevaren van asbest. Na zijn overlijden richtten zijn vrienden in 2008 de Willy Vanderstappen Stichting op, die jaarlijks fiets- en wandeltochten organiseert ter nagedachtenis van de slachtoffers en om projecten rond asbest te financieren.
Twee wandelparcours (6 en 12 km), twee fietsroutes (20 en 40 km), inschrijvingen vanaf 9u.
Soep, pasta, broodjes en taart ter plaatse verkrijgbaar, namiddagconcerten.
Ten voordele van ontasbestingsprojecten.
https://www.stichtingwillyvanderstappen.be/
De Belgische Vereniging van Asbestslachtoffers, ABEVA, heeft met grote droefheid kennis genomen van het overlijden van advocaat Georges-Henri Beauthier.
Onder de vele zaken die hij verdedigde, willen we eraan herinneren hoezeer hij asbestpatiënten en degenen die eraan stierven, steunde in hun strijd voor hun erkenning.
Hij was de drager geweest van de eerste rechtszaken, in de zaken van Luc Vandenbroucke, en vervolgens van Françoise Vannoorbeeck-Jonckheere, een grote burgerlijke aansprakelijkheidszaak tegen de firma Eternit, die verantwoordelijk werd geacht voor het overlijden van deze bewoner van de fabriek. De toenmalige collega van Georges-Henri Beauthier, advocaat Jan Fermon, heeft dit proces in 2011 en 2017 met succes gevoerd.
Hoewel hij onlangs verzwakt was door ziekte, maakte Georges-Henri Beauthier er onlangs nog een punt van om in september 2024 de inhuldiging bij te wonen van een stèle ter ere van de slachtoffers van asbest in Kapelle-op-den Bos.
Voor dit alles zal ABEVA hem altijd hartelijk dankbaar zijn.
Hij zal in onze herinnering blijven.
ABEVA
25 juni 2025
Tom Michielsen Belga
17 juni 2025 12:07
Het Openbaar Ministerie in Nederland acht het asbestbedrijf Eternit verantwoordelijk voor de dood van twee oud-werknemers van zijn fabriek in Goor en van de partner van een van hen.
Eternit, een onderdeel van de Belgische groep Etex, wordt vervolgd voor doodslag en dood door schuld. Zo luidt het oordeel van het Nederlandse Openbaar Ministerie, meldt de krant De Telegraaf. 'Het bedrijf heeft werknemers willens en wetens ernstige gezondheidsrisico's laten lopen.' Eternit wordt verweten dat het zijn personeelsleden en derden decennialang heeft blootgesteld aan asbestvezels, met dodelijke gevolgen.
In november 2019 deed het Comité Asbestslachtoffers aangifte namens zes nabestaanden van negen oud-werknemers van het bedrijf die overleden zijn door blootstelling aan asbestvezels. De organisatie beweerde dat het bedrijf in 1960 al op de hoogte was van de gevaren van het inademen van asbestvezels, maar toch doorging met de productie. Een groot politieteam deed bijna vijf jaar onderzoek en bestempelde dat als 'een van de grootste coldcaseonderzoeken ooit'.
'Betreurenswaardig'
Eternit vindt de strafzaak onterecht, laat advocaat Daan Doorenbos weten. De gebeurtenissen dateren uit de tijd dat met asbest mocht worden gewerkt en Eternit hield zich aan de wet- en regelgeving van toen, stelt hij. Toen asbest in 1993 in Nederland werd verboden, stopte het bedrijf uit Goor ermee. Dat Eternit aan de toen heersende regelgeving voldeed, is ook de verdediging die het bedrijf in België aanvoert, samen met het feit dat het niet het enige bedrijf is dat asbesthoudende producten maakte.
Dat het met opzet is gebeurd, daar zullen we ons krachtig tegen verdedigen.
Daan Doorenbos
Advocaat Eternit
'Dat het met opzet is gebeurd, daar zullen we ons krachtig tegen verdedigen', zegt de advocaat. 'Het is zeer betreurenswaardig dat mensen ziek zijn geworden. Maar het uitgangspunt van de wetgever en de overheid was dat je veilig kon werken met asbest. Je kunt zeggen dat het nooit had gemogen, maar dat is een discussie buiten het strafrecht.'
Op de hoofdzetel van Etex in België stelt men op dit moment niet veel over dit onderzoek te kunnen zeggen, gezien Eternit in Nederland nog geen volledig dossier heeft ontvangen. 'Eens wij kennis hebben kunnen nemen van het complete onderzoeksdossier zullen wij uiteraard ook onze kant van het verhaal gaan vertellen aan de onderzoekers.'
[ ]
Schadevergoeding
Het bedrijf zegt wel dat Eternit Nederland 'sinds de oprichting van het Instituut voor Asbestslachtoffers in 2000 onze asbestslachtoffers vergoeden volgens de principes van het Instituut'.
Eternit werd in België in 2017 al veroordeeld tot het betalen van een schadevergoeding aan de nabestaanden van een asbestslachtoffer. Twee jaar geleden was er een opmerkelijk vonnis waarbij een asbestslachtoffer een schadevergoeding kreeg, ook al had die al een vergoeding ontvangen van het Asbestfonds. Wie zo'n schadevergoeding krijgt, mag volgens de wet geen burgerlijke procedure meer aanspannen, tenzij een opzettelijke fout wordt aangetoond. Etex ging in beroep, maar er was nog geen nieuwe uitspraak in de zaak.
ook in De Tijd
Gemotiveerder dan ooit zullen de leden van het Abeva-team deelnemen aan de 20 km van Brussel. Onze gedachten gaan uit naar Eric, die het initiatief nam en aan vele edities heeft deelgenomen, al lopend of wandelend.
Als u dat wenst, kunt u Abeva bij deze gelegenheid steunen door Dorothée te sponsoren, via een gift op het rekeningnummer IBAN BE17 0001 2069 9221. Met mededeling "Sponsoring 20km Dorothée".
Alvast bedankt!
De Belgische Vereniging van Asbestslachtoffers, ABEVA,zich verheugt van de resolutie die op woensdag 26 maart unaniem werd gestemd in het Vlaams Parlement. Deze resolutie eist dat degenen die historisch verantwoordelijk zijn voor de aanzienlijke aanwezigheid van risicovolle asbestproducten in het publieke en private woningpark in Vlaanderen, in overeenstemming met hun zware verantwoordelijkheid, zouden moeten aan de financiering van het Vlaams asbestverwijderingsplan deelnemen.
Dit plan, dat reeds in werking is getreden, voorziet in een totaal asbestveilig Vlaanderen tegen 2040. Het omvat verschillende belangrijke stappen, waarvan sommige momenteel aan de gang zijn, en prioriteiten, waaronder de eliminatie van asbestrisico's in scholen. Volgens recente gegevens van de OVAM (Vlaamse Dienst Afvalstoffen) bevat in het Vlaamse Gewest nog steeds 50% van de scholen asbestproducten met een hoog risico, die zo snel mogelijk moeten worden verwijderd.
Tijdens een hoorzitting in het Vlaams Parlement kon ABEVA gegevens presenteren over de financiële middelen (vermogen en jaarinkomen) van de belangrijkste aandeelhoudersfamilies van bedrijven die historisch verbonden zijn met het massale gebruik van asbest en dus de risico's die dit vandaag nog steeds met zich meebrengt. Toegegeven, het gebruik van asbest in de naoorlogse jaren was niet illegaal, aangezien het pas eind jaren 1990 in België werd verboden. Dit argument is echter misleidend: krachtige lobby's, verbonden met de aandeelhoudersfamilies van de participaties Eternit en vervolgens Etex, hebben het immers mogelijk gemaakt om de schadelijke aard van asbest decennialang bewust te verbergen of te minimaliseren, zoals al is gebleken uit de uitspraken van de rechtbanken in 2011, 2017 en 2023, en heeft het misbruik van asbest dus buitensporig lang laten duren. En de medeverantwoordelijkheid van de staat voor het voortgezette gebruik van asbest doet niets af aan de primaire verantwoordelijkheid van bedrijven.
Het zou dan ook logisch zijn dat deze families en aandeelhouders massaal zouden bijdragen in de kosten van de asbestsanering die nodig is om Vlaanderen "asbestveilig" of asbestvrij te maken.
ABEVA roept het Waals en het Brussels Gewest op om snel vooruitgang te boeken op dit gebied. Ook zij staan voor dezelfde problemen en uitdagingen.
Tot nu toe heeft geen van beide gewesten een alomvattend plan opgesteld dat vergelijkbaar is met dat van Vlaanderen. Voorlopig voeren ze eenvoudig beleid om burgers te informeren over bestaande regelgeving. Maar er is geen vast doel, met een tijdschema en toegewezen budgetten. Tot op heden is er geen bonus of subsidie voor asbestverwijdering of een verplichting om een asbestinventaris op te maken bij de verkoop van een onroerend goed, zoals in het Vlaamse Gewest het geval is. Geen duidelijk en synthetisch kadaster openbaar gemaakt. Eerdere of recente antwoorden op vragen die door hun respectieve parlementen aan de twee regionale regeringen zijn gesteld, laten weinig perspectief zien.
Dit betekent niet dat er niets wordt gedaan. Zo omvat het uitzonderlijke investeringsplan van een miljard euro voor de renovatie van schoolgebouwen in de federatie Wallonië-Brussel asbestrubrieken en -budget. Maar ook hier is de informatie onvolledig. En het is niet onmogelijk om je voor te stellen dat, net als in Vlaanderen, een aanzienlijk deel van de scholen nog steeds een asbestrisico vormt.
Het Waals en het Brussels Gewest – waarvan we ook de financiële problemen kennen – zouden van hun kant ook kunnen ingaan op de vraag of degenen die historisch verantwoordelijk zijn voor het asbestprobleem een noodzakelijke bijdrage kunnen leveren. Het zou merkwaardig en betreurenswaardig zijn als de andere twee regio's, in het geval van een akkoord tussen Vlaanderen en Etex/Eternit over een bijdrage aan de financiering van de asbestverwijdering, daar niets aan zouden doen en zichzelf een dergelijke oplossing zouden ontnemen, terwijl zij op dezelfde manier door dit probleem worden getroffen.
Het doel is om het Waalse en Brusselse Gewest asbestvrij te maken.
ABEVA roept de parlementen en regeringen van deze twee regio's op om dit probleem zo snel mogelijk aan te pakken.
ABEVA
Voor informatie en contact: Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.
Marc Molitor 0475 74 77 03
"In 1977 al maakten we een reportage over asbest, maar we botsten op georganiseerde stilte." Dat vertelt voormalig RTBF-journalist Marie-Anne Mengeot in een gesprek met Pano. Mengeot maakt tientallen reportages over de gevaren van asbest. Volgens haar hebben zowel politici als wetenschappers, vakbonden en bedrijven te laat ingegrepen in ons land. "Er is 20 jaar tijd verloren, en vele honderden mensenlevens."
Marie-Anne Mengeot was meer dan 30 jaar onderzoeksjournalist voor de Franstalige omroep RTBF. Ze heeft een tiental reportages gemaakt over asbest en het bedrijf Eternit. Haar onderzoek begon al in de jaren 70.
"We werkten rond arbeidsongevallen en arbeidsomstandigheden, een thema dat niet zo populair was bij journalisten. Toen ontdekten we het verhaal van asbest", vertelt de nu 81-jarige Mengeot. In 1977 maakt ze voor het eerst een reportage over asbest, maar er kwam niet veel reactie. "We botsten op een gebrek aan belangstelling, op ongeloof of op georganiseerde stilte."
"We vroegen informatie op bij het ministerie van arbeid, maar daar wist men van niets. Er was niets bekend over welke bedrijven met asbest werkten, laat staan over de slachtoffers. Overlijdenscertificaten van arbeiders waarin de doodsoorzaak was aangegeven en die openbaar waren zoals in Engeland, waren er bij ons ook niet."
Maar ook bij wetenschappers in ons land bleef het stil. "Sommigen ontkenden zelfs het bestaan van longvlieskanker. Zij beweerden dat het enkel uitzaaiingen waren van longkanker."
"'Kom ons niet vervelen met uw verhaal', kregen we bij een aantal arbeiders dan weer te horen. Ze wilden hun job behouden, dat was belangrijker."
Door de ontkenning begon de journalist ook even zelf aan haar verhaal te twijfelen. "We vroegen ons af of de situatie bij ons misschien anders was dan in Engeland, waar de gevaren van asbest al langer werden erkend."