ABEVA heeft kennis genomen van de verklaringen van een verantwoordelijke van de CGSP betreffende de blijvende potentiële asbestbesmetting van openbare gebouwen te Brussel. We verheugen ons over het feit dat een alarmbel die wij al lang activeren ook door andere organisaties geactiveerd wordt. Zelfs indien men niet in paniek moet raken is ABEVA toch van mening dat dingen ernstig moeten genomen worden.
ABEVA herinnert eraan dat, ondanks de bestaande wetten en bepalingen over de verplichting aan inventarisactie, er geen goede opvolging van de realisatie van deze verplichting bestaat.
De werkgevers, publiek en privé, zijn niet verplicht om, zoals wij al lang wensen, het Ministerie van Tewerkstelling en Arbeid een bericht van het afronden van deze inventaris door te geven, zodat de arbeidsinspectie het zou kunnen nakijken. In dit opzicht moet de openbare sector aan dezelfde eisen en urgenties onderworpen worden als de privésector, zoals de recente en moedige ontboezemingen van een arbeider van de NMBS, Daniel Cambier, die verleden maand is overleden, het getuigen.
Van alle publieke gebouwen die al tientallen jaren door asbest besmet zijn, denkt ABEVA dat een bijzondere en prioritaire aandacht moet besteed worden aan de scholen, die door een jong en potentieel meer gevoelig publiek bezocht zijn. Vroeger waren veel scholen met asbest gebouwd om tegen brand beschermd te zijn (verschillende soorten bescherming, vlossen van buizen en structuren, asbestcement, houten platen en gips met asbest, enz.) We weten dat een deel ervan al asbestvrij zijn geworden, maar het grootste probleem is dat het onmogelijk is te weten welke en wanneer. Er bestaat geen volledige inventaris van ontsmetting. Als inrichtende macht is de Franstalige Gemeenschap een proces van asbestontsmetting begonnen, maar zelfs daar is het onmogelijk een volledig en precies overzicht te hebben.
Voor de inrichtende macht van het vrij en van het officieel onderwijs (katholiek, gemeentelijk, provinciaal, enz.), is dat volkomen onduidelijk. Geen enkele statistiek is beschikbaar. Vroegere studies, zoals die van journalist Philippe Lamotte, hadden nochtans jaren geleden deze overduidelijke deficiëntie aan het licht gebracht.
ABEVA herhaalt dat men niet in paniek moet raken, want de meest besmette lokalen zijn dikwijls de technische lokalen, die minder bevolkt zijn. Maar toch moet de situatie ernstig genomen worden, zoals blijkt uit onderzoeken die in andere landen plaatsgehad hebben, zoals in Groot-Brittannië. 75% van de scholen bevatten er asbest, zelfs indien ze niet allemaal een probleem vertegenwoordigen. Ze worden toch allemaal nauwkeurig onderzocht.
Behoudens de openbare overheid, is ABEVA van mening dat ook de vakbonden en de ouderverenigingen met de directies en de inrichtende machten moeten spreken, om na te kijken of er inventarissen bestaan en, indien nodig, gepaste beschermingsmaatregelen te treffen voor de kinderen en het personeel.
Deze ziektes uiten zich dikwijls jaren na blootstelling aan asbest, wat de nodige voorzichtigheid soms vermindert.
Eric JONCKHEERE, voorzitter van ABEVA.